ਵੀਰੇ ਤੂੰ ਹੈਂ ਜਾਨ ਮੇਰੀ,
ਹੈ ਸੱਚੀ ਪਹਿਚਾਨ ਮੇਰੀ,
ਤੇਰੇ ਬਾਜੋਂ ਨਾ ਦਿਨ ਲੰਗਦੇ ਨੇ,
ਨਾ ਲੰਗੇ ਹੈ ਕੋਈ ਸ਼ਾਮ ਮੇਰੀ |
ਬਸ ਇਨ੍ਹੀਂ ਮੇਹਰ ਕਰੀਂ ਤੂੰ ਸਾਈਆਂ,
ਕਬੂਲ ਕਰੀਂ ਹਰ ਫਰਿਆਦ ਮੇਰੀ |
ਵਿਨਯ ਦਰ ਤੇਰੇ ਰਹੇ ਸਦਾ ਆਓਂਦਾ,
ਕਦੇ ਭੁੱਲੇ ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਔਕਾਦ ਮੇਰੀ |
ਦੁੱਪ 'ਚ ਚਲਦਿਆਂ ਹਰ ਪਲ,
ਵੀਰ ਮੇਰਾ ਹੈ ਸ਼ਾਵਂ ਮੇਰੀ |
ਬਖਸ਼ੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ,
ਰਖੀੰ ਹਰ ਅਰਦਾਸ ਮੇਰੀ |
ਦੇਵੀਂ ਭੁੱਲਾ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਨੂੰ,
ਰਖੀੰ ਚਰਨਾ 'ਚ ਜਗਾਹ ਮੇਰੀ |
ਮੈਂ ਬਣਾ ਪਰਸ਼ਾਵਾਂ ਵੀਰ ਦਾ,
ਹੈ ਇਹੁ ਫਰਿਆਦ, ਸ਼ੁਬੋ-ਸ਼ਾਮ ਮੇਰੀ |
ਹੇ ਸ਼ਿਵਾ, ਦਾਸ ਚਰਨੀ ਆਇਆ,
ਬੇੜਾ ਮੇਰਾ ਵੀ ਤੂੰ, ਪਾਰ ਕਰੀਂ |
ਰਖੀੰ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਲਾ 'ਚ ਪੀਰੋ ਕੇ,
ਕਦੀ ਨਾ ਤੰਧ ਤਾਰ ਤਾਰ ਕਰੀਂ |
ਭਰਾ ਮਾਪੇ ਤਾਂ, ਮੇਰੇ ਰੱਬ ਵਰਗੇ,
ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਿਆ ਸਾਈਆਂ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ |
ਲਵਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਮ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ,
ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਮਹਿਰ ਤੂੰ ਕਰਤਾਰ ਕਰੀਂ |
ਸਿਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜੋ ਦਿਤੀਆਂ ਸ਼ਾਵਾਂ,
ਹੁਣ ਤਿਨਾ ਤੋਂ ਤੁਹੀਂ ਚਾਰ ਕਰੀਂ |
ਜਿਓੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਪਿਆਰ ਦੇ ਖਾਤਿਰ,
ਉਸ ਪਿਆਰ ਦਾ ਵਿਨਯ ਸਤਕਾਰ ਕਰੀਂ |
ਲਓ ਆਇਆ, ਮੈਂ ਪਰਸ਼ੁਰਾਮ ਜੀ,
ਲੈ ਤੁਹਾਡੇ ਚਰਨੀ ਵੀ ਫਰਿਆਦ ਮੇਰੀ |
ਦੇਣਾ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਹੌਂਸਲਾ,
ਕਦੇ ਹਿੱਲੇ ਨਾ ਜੀਵਨ ਦੀ ਤਾਰ ਮੇਰੀ |
ਚੱਲ ਪਾਵਾਂ ਮੈਂਵੀਂ ਕੰਡਿਆਂ ਤੇ,
ਹੋਵੇ ਫੁੱਲਾਂ ਜੇਹੀ ਪਹਿਚਾਨ ਮੇਰੀ |
ਜੋ ਦਿਤਾ ਮੈਨੂੰ ਸਤਕਾਰ ਯਾਰਾਂ ਨੇ,
ਰਹੇ ਕਰਜਦਾਰ ਸਦਾ ਜਾਨ ਮੇਰੀ |
ਭਾਭੀ ਦੇ ਚਰਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ ਨਿਵਾਵਾਂ,
ਨੀਰਜ - ਰਾਜਨ ਨੇ ਸ਼ਾਨ ਮੇਰੀ |
ਰੂਹਾਂ ਤੋਂ ਜੋ ਬਣਦੇ ਸਾਥੀ,
ਵੀਰ ਭੈਣਾਂ ਨੇ ਓਹ ਸੌਗਾਤ ਮੇਰੀ |
ਤੇਰੇ ਬਾਜੋਂ ਨਾ ਦਿਨ ਲੰਗਦੇ ਨੇ,
ਨਾ ਲੰਗੇ ਹੈ ਕੋਈ ਸ਼ਾਮ ਮੇਰੀ |
ਬਸ ਇਨ੍ਹੀਂ ਮੇਹਰ ਕਰੀਂ ਤੂੰ ਸਾਈਆਂ,
ਕਬੂਲ ਕਰੀਂ ਹਰ ਫਰਿਆਦ ਮੇਰੀ |
ਵਿਨਯ ਦਰ ਤੇਰੇ ਰਹੇ ਸਦਾ ਆਓਂਦਾ,
ਕਦੇ ਭੁੱਲੇ ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਔਕਾਦ ਮੇਰੀ |
ਦੁੱਪ 'ਚ ਚਲਦਿਆਂ ਹਰ ਪਲ,
ਵੀਰ ਮੇਰਾ ਹੈ ਸ਼ਾਵਂ ਮੇਰੀ |
ਬਖਸ਼ੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ,
ਰਖੀੰ ਹਰ ਅਰਦਾਸ ਮੇਰੀ |
ਦੇਵੀਂ ਭੁੱਲਾ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਨੂੰ,
ਰਖੀੰ ਚਰਨਾ 'ਚ ਜਗਾਹ ਮੇਰੀ |
ਮੈਂ ਬਣਾ ਪਰਸ਼ਾਵਾਂ ਵੀਰ ਦਾ,
ਹੈ ਇਹੁ ਫਰਿਆਦ, ਸ਼ੁਬੋ-ਸ਼ਾਮ ਮੇਰੀ |
ਹੇ ਸ਼ਿਵਾ, ਦਾਸ ਚਰਨੀ ਆਇਆ,
ਬੇੜਾ ਮੇਰਾ ਵੀ ਤੂੰ, ਪਾਰ ਕਰੀਂ |
ਰਖੀੰ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਲਾ 'ਚ ਪੀਰੋ ਕੇ,
ਕਦੀ ਨਾ ਤੰਧ ਤਾਰ ਤਾਰ ਕਰੀਂ |
ਭਰਾ ਮਾਪੇ ਤਾਂ, ਮੇਰੇ ਰੱਬ ਵਰਗੇ,
ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਿਆ ਸਾਈਆਂ ਮਾਫ਼ ਕਰੀਂ |
ਲਵਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਮ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ,
ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਮਹਿਰ ਤੂੰ ਕਰਤਾਰ ਕਰੀਂ |
ਸਿਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜੋ ਦਿਤੀਆਂ ਸ਼ਾਵਾਂ,
ਹੁਣ ਤਿਨਾ ਤੋਂ ਤੁਹੀਂ ਚਾਰ ਕਰੀਂ |
ਜਿਓੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਪਿਆਰ ਦੇ ਖਾਤਿਰ,
ਉਸ ਪਿਆਰ ਦਾ ਵਿਨਯ ਸਤਕਾਰ ਕਰੀਂ |
ਲਓ ਆਇਆ, ਮੈਂ ਪਰਸ਼ੁਰਾਮ ਜੀ,
ਲੈ ਤੁਹਾਡੇ ਚਰਨੀ ਵੀ ਫਰਿਆਦ ਮੇਰੀ |
ਦੇਣਾ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਹੌਂਸਲਾ,
ਕਦੇ ਹਿੱਲੇ ਨਾ ਜੀਵਨ ਦੀ ਤਾਰ ਮੇਰੀ |
ਚੱਲ ਪਾਵਾਂ ਮੈਂਵੀਂ ਕੰਡਿਆਂ ਤੇ,
ਹੋਵੇ ਫੁੱਲਾਂ ਜੇਹੀ ਪਹਿਚਾਨ ਮੇਰੀ |
ਜੋ ਦਿਤਾ ਮੈਨੂੰ ਸਤਕਾਰ ਯਾਰਾਂ ਨੇ,
ਰਹੇ ਕਰਜਦਾਰ ਸਦਾ ਜਾਨ ਮੇਰੀ |
ਭਾਭੀ ਦੇ ਚਰਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ ਨਿਵਾਵਾਂ,
ਨੀਰਜ - ਰਾਜਨ ਨੇ ਸ਼ਾਨ ਮੇਰੀ |
ਰੂਹਾਂ ਤੋਂ ਜੋ ਬਣਦੇ ਸਾਥੀ,
ਵੀਰ ਭੈਣਾਂ ਨੇ ਓਹ ਸੌਗਾਤ ਮੇਰੀ |
![]() | © Viney Pushkarna pandit@writeme.com www.fb.com/writerpandit |
Social Plugin