Main Chanda Haan

ਅੱਖ ਖੁੱਲੀ,ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ ਮਾਏ, ਦਿਨ ਬੱਚਪਨ ਦੇ, ਤੇਰੀ ਗੋਦ ਬਿਤਾਏ |

ਲਾਡ ਲੜਾਏ, ਜੋ ਸਮਝਾਏ, ਓਹ ਸੱਬ ਸਿਖਣਾ, ਮੈਂ ਚਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਦੇ ਮਾਏ ਮੈਨੂੰ ਹੋਂਸਲਾ, ਅੱਜ ਕੁਝ ਬੰਨਣਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਜੋ ਸਾਨੂੰ, ਬਾਪੂ ਨੇ ਸੁਣਾਇਆ, ਜੱਦ ਰੋਏ, ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾਇਆ |

ਕਰ ਮੇਹਨਤ, ਸਾਨੂੰ ਪੜਾਇਆ, ਇਸ ਰੱਬ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ, ਮੈਂ ਨਿਵੋੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਦੇ ਬਾਪੂ ਮੈਨੂੰ ਹੋਂਸਲਾ, ਅੱਜ ਕੁਝ ਕਰਨਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਥੋੜੀ ਸਿੱਖਿਆ, ਮੇਰੇ ਨਾਏ ਲਾ ਦੇ, ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਵੀਰੇ, ਆਪਣੇ ਵਾਂਗ ਬਣਾ ਦੇ |

ਜੱਦ ਆਏ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਮੈਨੂੰ ,ਤਾਂ , ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਕਾਲਜੇ, ਮੈਂ ਲੋਂਦਾ ਹਾਂ ||

ਦੇ ਵੀਰੇ ਮੈਨੂੰ ਹੋਂਸਲਾ, ਅੱਜ ਪੈਰੀ ਖਲੋਣਾ, ਮੈਂ ਚਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਅੱਜ ਅੱਖੀਂ ਮੇਰੇ ,ਹੰਜੂ ਆ ਗਏ, ਜੱਦ ਲਮ੍ਹੇ ਜੀਵਨ ਦੇ, ਸੱਚ ਸੁਣਾ ਗਏ |

ਲੱਬ ਪਥਰਾ ਗਏ, ਸਾਹ ਰੁਕਾ ਗਏ, ਇਹ ਰੁਕੇ ਸਾਹ ਚਲਾਨਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਦੇ ਰੱਬਾ ਮੈਨੂੰ ਹੋਂਸਲਾ, ਆਪਣੀ ਪਹਿਚਾਨ ਬਣਾਨਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਇਕ ਸੱਚ ਹਾਂ ਮੈਂ, ਆਪਣੀ ਜੁਬਾਨ ਕਰ ਰਿਆ,

ਕਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਿਆ |

ਜੋ ਜ਼ਜਬਾਤ ਮੈਂ ਸੀ ਦਿਲ ‘ਚ ਕੈਦ ਕਰ ਰਿਆ,

ਅੱਜ ਮੇਹਬੂਬ ਨੂੰ ਦਸਣਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਜੋ ਦੇ ਸਾਥ ਮੇਹਬੂਬ ਮੇਰਾ, ਸੰਗ ਉਸਦੇ ਵਸਣਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਚਾਹੇ ਜੱਗ ਉਤੇ ਪੈਸਾ, ਕਾਰੋਬਾਰ ਬਥੇਰੇ ਨੇ, ਗੂੜ੍ਹੇ ਪਿਆਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂਦੇ, ਅਨਮੁੱਲੇ ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਨੇ |

ਜੋ ਛੱਡ ਮੁਸੀਬਤ ‘ਚ ਸੀ ਸਾਥ ਗਏ, ਯਾਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕਰਨਾ, ਮੈਂ ਚਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਰਹਣਾ ਸਾਥ ਮੇਰੇ ਯਾਰੋ ਸਦਾ, ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਹਸਨਾ, ਮੈਂ ਚਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਯਾਰੀ ਬਾਜੋਂ ਅੱਜ, ਮੂੰਹ ਖੋਲ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਹੈ ਪਿਆਰ ਉਸਨੂੰ ਬੋਲ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ||

ਆਪਣੇ ਪੈਰੀ ਸੱਬ ਨੂੰ ਹੈ ਖੜਨਾ ਹੁੰਦਾ, ਅੱਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਖੜਨਾ, ਮੈਂ ਚਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਜੋ ਜੱਗ ਆਖੇ ਸਚਾ ਪਿਆਰ ,ਐਸਾ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ, ਮੈਂ ਚਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ||

ਲਵ ਇਜ਼ ਲਾਈਫ