ਤੂੰ ਰਹੀਂ ਖੁਸ਼ ਸਦਾ ਬੰਦਿਆ, ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਕਿਤਾਬੀ ਨੇ,
ਜੋ ਬੰਦ ਪਈ ਵਿਚ ਸ਼ਰੀਰ ਦੇ, ਨਾ ਉਸ ਰੂਹ ਦੀ ਕੋਈ ਚਾਬੀ ਏ |
ਲੋਕ ਆਖਦੇ ਅਸ਼ੀਂ ਬਹੁਤ ਤਜੁਰਬੇਕਾਰ ਹਾਂ, ਨਾ ਜਾਣਨ ਕਿ ਰੂਹ ਕਿਨੀਂ ਪਿਆਸੀ ਹੈ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਵਿਨਯ ਕਿਊਂ ਲੱਬਦਾ ਫਿਰੇੰ, ਉਸ ਆਸ਼ਿਕ਼ ਨੂੰ ਵਿਚ ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ,
ਨਾ ਬਣ ਮੁਰੀਦ ਇਸ਼ਕ਼ ਦਾ,ਨਾ ਚਲ ਇਸ ਤਤੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਤੇ |
ਡੰਗ ਇਸ਼ਕ਼ ਤੈਨੂੰ ਤੁਰ ਜਾਊਗਾ, ਇਹ ਮਾਰ ਮੁਕਾਵਨ ਦੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਦੀ ਤਾਕੀ ਏ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਮੈਂ ਆਖਿਆ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਨਿਮਾਣੀ ਨੂੰ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਣ ਜਾ ਸਿਆਣੀ ਤੂੰ,
ਕੱਦ ਤਕ ਖਾ ਠੋਕਰਾਂ ਰੁਲਦੀ ਰਊਂ, ਕੱਦ ਆਖੇਂਗੀ ਬਣਨਾ ਸਿਆਣੀ ਮੈਂ |
ਜੋ ਚਲਦੀ ਹੀ ਜਾਨੀ ਜਮਾਤ ਸਿਖਣ ਦੀ, ਜਿੰਦਗੀ ਐਸੀ ਇਕ ਝਾਕੀ ਹੈ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਜਹੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਮੈਂ ਜੋ ਆਖ ਬੈਠਾ ਇਕ ਗੱਲ, ਸਿਆਣੇ ਨੂੰ, ਓਹ ਆਖਦਾ ਕਿ ਪਤਾ ਇਸ ਨਿਆਣੇ ਨੂੰ ,
ਓਹ ਬੈਠ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਾ ਗਿਆ, ਸਿਆਣੀ ਦੁਨਿਆ ਕੀ ਕੀ ਸੁਨੋਉਂਦੀ ਏ |
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਮੈਂ ਕੀ ਕਿਹਾ ਝੂਠ, ਕਿ ਸਾਦਗੀ ਰੂਹਾਂ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਏ,
ਇਨ੍ਹਾਂ ਫੈਸ਼ਨਾਂ ਨੇ ਰੋਲਤੀ, ਸਚ ਦੀ ਜਵਾਨੀ ਏ |
ਹੁਣ ਕਿ ਕਹਿਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਾਹਾਂ ਨੂੰ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਰ੍ਸ਼ਾਵੇਂ ਨਵਾਬੀ ਏ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਵਿਨਯ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸਦਾ ਸੁਨੋਉਣੀ ਏ,
ਮਾੜਾ ਨਾ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਟਾਰ + ਜੁਏ ਦੀ ਕਹਾਨੀ ਏ |
ਜੋ ਜਾਵੇ ਪਾਈ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਵੰਡੀਆਂ,
ਇਸਨੂੰ ਵੇਖਣ ਵਾਲਾ ਐਸਾ ਗੂੜਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਏ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਵਿਨਯ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਵੀ ਸੁਨੋਉਣੀ ਏ,
ਕੀ ਦਿੱਤਾ ਇਸ ਜੱਗ ਨੇ, ਇਹ ਜ਼ਖਮਾਂ ਤੋਂ ਵਿਖੋਉਣੀ ਏ |
ਵਿਨਯ ਖਾਦਾ ਥੋਖਾ ਹਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਤੋਂ, ਹੁਣ ਰੱਬ ਦੀ ਹੀ ਰਹਿਮਤ ਸਾਥੀ ਹੈ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਭੈਣ ਬਣਾ ਕਿ ਵੇਖਿਆ, ਜਾਣ ਦੋਸਤ ਸਿਰਨਾਵੇਂ ਲਾ ਵੇਖਿਆ,
ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਮੂਹ ਮੋੜ ਗਏ ਸਭ, ਹਰ ਇਕ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬਣਾ ਕੇ ਵੇਖਿਆ |
ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ ਕਿਸੇ ਤੇ ਐਤਬਾਰ ਕਰਨਾ,
ਕਿ ਉੱਤੋਂ ਲੰਗ ਗਿਆ ਦੋਖੇ ਦਾ ਹਾਥੀ ਏ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਬਦਲ ਦੀਆ ਵੇਖਿਆ ਏ,
ਬਚਪਨ ਚ ਜੋ ਖੁਦ ਲਗਾਈਆਂ, ਹੋ ਮੁਟਿਆਰ ਤੋੜਦੇ ਵੇਖਿਆ ਏ |
ਵਿਨਯ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਜੁਬਾਨ ਨਹੀ ਬਦਲੀ, ਓਸ ਨੇ ਬਦਲ ਯਾਰੀ ਗਵਾਤੀ ਏ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਅੱਜ ਸਚਾ ਪਿਆਰ ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ,
ਪਰ ਕਹਾਂ ਨਾ ਕਿਓਂਕਿ ਦੂਰ ਹੋਣਾ ਬੜਾ ਭਾਰੀ ਏ |
ਸਾਦਗੀ ਉਸਦੀ ਬਣ ਜਾਣ ਗਈ ਸਾਡੀ, ਵੇਖ ਜਿੰਦਗੀ ਲਗਦੀ ਗੁਲਾਬੀ ਏ ||
ਵਿਨਯ ਬਣਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਪਲਾਂ ਨੂੰ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
ਹੁਣ ਮੈਂ ਐਨਾ ਕਹਿ ਕਿ ਚੁਪ ਹੋਂਦਾ ਹਾਂ,ਮੈਂ ਹੀ ਮਾੜਾ ਦੁਨਿਆ ਸੱਬ ਚੰਗੀ ਏ,
ਜੋ ਹੋਵੇ ਮਿਠਾਸ ਘੱਟ ਤਾਂ ਸੱਬ ਟੀ ਵੀ ਹਾਸੇਆਂ ਦੀ ਸੁਗੰਦੀ ਏ |
ਵਿਨਯ ਨਿਮਾਣਾ ਇੰਜ ਹੀ ਸਦਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹੂ, ਫਿਲਹਾਲ ਸਮੇਂ ਹੱਥ ਚਾਬੀ ਏ ||
ਵਿਨਯ ਮੁੜ ਆਓ ਇਸ ਪਲਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ, ਹਜੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਲਿਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ ||
![]() | © Viney Pushkarna pandit@writeme.com www.fb.com/writerpandit |
Social Plugin